ГЭТА ЦІКАВА - СЕМ ЦУДАЎ БЕЛАРУСІ
Не так даўно пры актыўным удзеле газеты «Народная газета», быў арганізаваны конкурс па выбары Сямі цудаў Беларусі, каб выявіць самыя «цудоўныя», на думку чытачоў, Беларускія славутасці, а таксама прыцягнуць увагу грамадскасці да лепшых славутасцях краіны. У інтэрнэт-галасаванні прынялі ўдзел сотні тысяч неабыякавых да каштоўнасцяў краіны чалавек, акцыя не пакінула ў баку жыхароў ня толькі Беларусі, а таксама з-за мяжы. Па версіі чытачоў выдання, у топ-сямёрку абсалютным большасцю галасоў былі прызнаныя: Белавежская пушча, крэпасць у Бабруйску, Брэсцкая крэпасць, касцёл у Будславе, Мірскі замак, возера Нарач і Сафійскі сабор у Полацку.
Белавежская пушча
На мяжы Польшчы і Беларусі раскінуўся каласальны масіў першаснага рэліктавага лесу, якому няма роўных у Еўропе па колькасці відаў раслін і жывёл. Упершыню гэтыя землі былі абвешчаныя запаведнымі ў 1409 годзе, калі князь Ягайла выдаў указ, які забараняе паляванне ў пушчы на буйнога звера. У 1991 годзе на базе гістарычна якая склалася ахоўнай зоны быў створаны нацыянальны парк «Белавежская пушча». У запаведніку зарэгістравана больш за 1000 дубоў узростам 400 — 600 гадоў, 350-гадовыя ясені і хвоі. Белавежская пушча служыць родным домам для 55 відаў млекакормячых. Сімвалам пушчы з'яўляецца зубр (еўрапейскі бізон). Папуляцыя зубра, практычна цалкам знішчаная ў прыродзе да 1919 годзе, была адноўлена намаганнямі навукоўцаў менавіта ў Белавежскай пушчы.
Бабруйская крэпасць
Бабруйск — адзін з найстарэйшых гарадоў Беларусі — атрымаў сваю назву ад старажытнага промыслу, якім займаліся мясцовыя жыхары, — палявання на баброў. Першае летапіснае ўпамінанне пра Бабруйск адносіцца да 1387 годзе, а ў 1810 годзе па ўказе імператара Аляксандра I тут разгарнулася будаўніцтва новай крэпасці, ужо праз 2 гады праславілася мужнасцю сваіх байцоў у ходзе вайны з Напалеонам I. Бабруйская крэпасць адыграла бачную ролю ў лёсе декабристского руху, з ёй таксама звязана адна з першых контратак савецкіх войскаў супраць германскай арміі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
Брэсцкая крэпасць.
22 чэрвеня 1941 года Брэсцкая крэпасць адной з першых прыняла на сябе нечаканы ўдар фашысцкай Германіі. Маленечкі гарнізон не быў гатовы нават да скаардынаваным дзеянням, не кажучы ўжо аб працяглым бітве. З першых хвілін вайны Брэсцкая крэпасць падверглася бамбёжцы і артылерыйскаму абстрэлу. Брэсцкія абаронцы, якія мучацца недахопам вады і прадуктаў харчавання, каля месяца абараняліся супраць праўзыходных сіл нямецкіх войскаў. У 1965 годзе Брэсцкая крэпасць была ўдастоена звання крэпасці-героя, а ў 1971 годзе на яе тэрыторыі адкрыўся мемарыяльны комплекс. Галоўны манумент комплексу пад назвай «Мужнасць» выкананы ў выглядзе галавы воіна на фоне разгорнутага сцяга, а на яго тыльным баку размешчаны барэльефы, якія адлюстроўваюць асобныя эпізоды гераічнай абароны крэпасці.
Касцёл у вёсцы Будслаў.
Першы каменны касцёл у Будславе быў пабудаваны ў 1643 годзе ў стылі барока. У касцёле ўстанавілі цудоўны разьбяны алтар з дрэва, які захаваўся і па гэты дзень. Таксама гістарычную каштоўнасць уяўляюць сярэднявечныя фрэскі і старадаўні арган. Галоўная рэліквія храма — Будслаўскі абраз Божай Маці — была падораная Папам Рымскім Климентием VIII ваяводу Яну Пацу, калі той прыняў каталіцтва. Абраз валодае цудатворнай сілай. У Будслаў прыязджаюць вернікі з усіх куткоў свету, каб памаліцца перад абразом Багародзіцы.
Мірскі замак.
У 1522 годзе буйны феадал Юрый Іллініч пачаў будаўніцтва замка ў пасёлку Мір, а ад унука Ильинича крэпасць перайшла да найбагацейшым літоўскім князям Радзівілам і затрымалася ў іх валоданні на 250 гадоў. Збольшага гэта і дапамагло замкавага комплексу захавацца ў выдатным стане да нашых дзён: магнаты Радзівілы былі так багатыя, што ў свой час у іх займалі грошы нават Людовики з французскай каралеўскай дынастыі. Мірскі замак пабудаваны з чырвонай цэглы і ўпрыгожаны ўстаўкамі з белага каменя, што надае яму на рэдкасць маляўнічы выгляд. Замак акружаны земляным валам, а за ім разбіты «італьянскі» сад. Унутры былой рэзідэнцыі Радзівілаў размясціўся музей феадальнага побыту XVII — XVIII стагоддзяў, а таксама рэстаран, стылізаваны пад даўніну.
Возера Нарач.
Сярод натуральных вадаёмаў Беларусі возера Нарач займае першае месца па плошчы і па чысціні вады. Яго дно, устланное пяском і каменьчыкамі, празрыста да глыбіні 7 — 10 метраў. У ваколіцах Нарачы насяляюць рэдкія, занесеныя ў Чырвоную кнігу птушкі. У возеры водзіцца 22 віды рыб, у тым ліку угору і шчупак. Пясчана-галечные берагі Нарачы ідэальныя для пляжнага адпачынку, а сапрапелевыя гразі, здабытыя са дна, эфектыўныя ў лячэнні многіх хвароб. У курортным пасёлку Нарач у асяроддзі хваёвага лесу і бярозавых гаёў размясціліся санаторыі і дзіцячы аздараўленчы цэнтр «Зубраня». З дапамогай свідравін на паверхню выведзеныя мінеральныя вады, якія прымяняюцца ў бальнеятэрапіі.
Сафійскі сабор у Полацку.
Першапачаткова Сабор святой Сафіі пабудавалі візантыйскія рукадзельныя паміж 1044 — 1066 гадамі па замове Усяслава Чарадзея. У архітэктурным выкананні храм быў блізкі да Сафійскаму сабору ў Кіеве. Пасля пажару 1447 года сабор ператварыўся ў абаронны штаб, а падчас Паўночнай вайны Пётр I зладзіў у будынку парахавы склад, які ў траўні 1710 года выбухнуў. Да сярэдзіны XVIII стагоддзя Сафійскі сабор праляжаў у руінах і быў адноўлены ў стылі віленскага барока. Галоўны фасад храма дэкараваны хвалістымі элементамі ў духу ракако. Штогод у Саборы святой Сафіі праводзяцца канцэрты камернай і арганнай музыкі.